Ukrayna rejimi Rusya işgalinin ardından sıkıyönetim ilan ederken, görünüşe göre evrensel bir zorunlu askerlik hizmetini devreye soktu. USA Today raporlarında:
Ukrayna Devlet Sınır Muhafız Teşkilatı, raporlara göre 18 ila 60 yaş arasındaki erkeklerin ülkeyi terk etmesinin yasak olduğunu duyurdu.
CNN'e göre bildiride yapılan açıklamada, "Özellikle, 18-60 yaş arası Ukrayna vatandaşı olan erkeklerin Ukrayna sınırlarını terk etmeleri yasaktır" denildi. "Bu yönetmelik sıkıyönetim kanuni rejimi süresince yürürlükte kalacaktır. Vatandaşlarımızdan bu bilgiyi dikkate almalarını rica ederiz."
Doğal olarak bunu isteksiz bir şekilde askere alınanlara uygulanması için Ukraynalı yetkililerin erkekleri fiziksel olarak hizmete zorlaması ve rejimin gerekli gördüğü yere göndermesi gerekecektir.
Örneğin Twitter'da, erkeklerin Ukraynalı yetkililer tarafından kaçırılıp zorla hizmete alındığını gösteren bazı videolar ortaya çıktı. Ukrayna'dan fotoğraf ve video yayınlayan bir kaynağa göre,
Ukrayna Ordusu arabaları ve otobüsleri durduruyor ve 18-60 yaşları arasındaki herkesi Ukrayna Ordusu'na askere çağırıyor. Bir yerde bir komiser "kızlarınıza, annelerinize ve kız arkadaşlarınıza veda edin; geri dönüp Rus işgalciyle savaşmalısınız!" diye bağırıyordu.
Veya başka bir hükümet ajanının daha doğrudan ifade ettiği gibi: "Karını unut, kızını unut, Ukrayna için savaş."
Bu silahlanma çağrısının ifadesi, isteksizlere dayatılan askerlik ''hizmetinin'' gerçek doğasını vurgulamaya yardımcı olur: devlet, erkeklerin ve ailelerinin çıkarlarını geçersiz kılmaya hak kazandığını hisseder. Bunun kısaca tercümesi: karınız ve kızınız, devlet işlerinden daha az ilginizi hak ediyor.
Bu durum çok dramatik çünkü ailelerin çıkarları ile rejimin çıkarları arasındaki temel çelişkiyi çok açık bir şekilde gözler önüne seriyor.
Bu durumda rejimin yanında yer almak, hükümet teknokratlarının ve politikacılarının, bir adamın ailesine en iyi nasıl hizmet edeceğine dair yargısını geçersiz kılabilecek bir konumda olmaları gerektiğini kabul etmemizi gerektirir. Pek çok insan elbette buna inanıyor. Bu tutum temelinde karantinaları ve aşı zorunluluklarını mümkün kılan şeydir. Hem zorunlu askerlik hem de covid ile devlet, ailenizle "kendi iyiliğiniz için" ne yapmanız gerektiği konusunda samimi kararlar veren kurum haline geliyor.
Gerçekte ise, devlet görevlileri hem ahlaki otoriteden hem de bu tür kararları almak için gerekli bilgiden yoksundur.
Devlet Aileden Üstün Değildir
Devletin rejim "hizmeti" için erkekleri kaçırma çabalarında, devlet ile aile arasında açık bir çatışma görüyoruz.
Bir ailedeki bir koca ve baba, ailesine komşu bir ülkeye ya da herhangi bir yere kadar eşlik etmenin kendisi için en iyisi olduğuna karar verebilir, bu ayrıcalık medeni toplumda bulunan en temel ayrıcalıklardan biridir. Dünyadaki hiçbir kurum bu tür kararları vermek için ailenin kendisinden daha uygun değildir. Hiçbir kurum, "ülke" denen belirsiz, tanımsız insan grubuna hizmet etme adına bir adamı çocuklarını ve karısını terk etmeye zorlayacak kadar ahlaki bir konumda değildir.
Ahlaki durumdaki hiçbir politikacı ya da teknokrat böyle bir şeyi talep edemez, hiçbir hükümet yetkilisi, her birinin kendine özgü, benzersiz ihtiyaçları olan sayısız aile için neyin uygun olduğuna dair bir yargıda bulunmak için gerekli özel bilgiye sahip değildir.
Gerçekte, bazı erkekler için doğru davranış, ailelerine sınırın ötesinde güvenli bölgeye kadar eşlik etmek ve onları orada desteklemektir. Diğerleri için bu, askeri bir operasyonda savaşmak anlamına gelebilir. Bir başkaları için ise, göç tercih edilmeyebilir ve bu huzursuzluk döneminde aileye yiyecek ve barınak sağlamak için erkeğe ihtiyaç duyulabilir.
Şüphesiz bazı erkekler ve hatta bazı kadınlar gönüllü olarak ailelerini bırakıp askere gidebilirler. Bu, insanların aileleri için uygun olduğunu düşündükleri takdirde özgürce yapabilecekleri meşru bir seçimdir.
Yine de, devletin tüm aileler için "en iyisi" olduğuna karar verdiği amaca hizmet etmek için hükümet bürokratları tarafından verilen fermanlar ile gönüllü seçimler arasında muazzam bir fark vardır. Ukrayna'da, rejim dünyadaki en yozlaşmış rejimlerden biri olduğu için dikkate değer olduğundan, bu özellikle vurgulanmalıdır.
Göç Yasağı: Özellikle Tehlikeli Bir Yasa
Ukrayna örneğine özellikle ilginç bir boyut katan şey, bu adamların birçoğunun ülkeyi terk etmeye çalışırken yakalanıyor olması.
Özünde, bu adamlar temel göç hakkından yoksun bırakıldı. Göç yasağı uzun zamandır Kuzey Kore, Küba ve eski Sovyetler Birliği gibi despot rejimler tarafından uygulanan bir plandı. Diğer birçok despotik rejim, askeri amaçlarla göçü kısıtladı.
Bu adamların göç sürecinde kaçırılmış olmaları, herkesin kendi ulus devletine bir tür "görev" veya borcu olduğunu iddia eden zorunlu askerlik destekçilerinin kullandığı ortak mantığı da sorgulatmaktadır. Bu tutum, elbette insanların belirli bir yerde yaşamaktan büyük faydalar elde ettikleri ve bu nedenle o yeri yöneten rejime bir şeyler borçlu oldukları şeklindeki oldukça saçma bir fikre dayanıyor. Ayrıca, halkın çoğu zaten rejimi maddi olarak desteklemek için uzun yıllardır vergi ödüyor. Ancak her yıl servetleri için sıkıştırıldıktan sonra, hala devlete "borçlu oldukları" konusunda ders veriliyor.
Yine de bir kişi göç etmeye karar verdiğinde, o yerde yaşamaktan ve tüm bu vergileri ödemekten elde ettiği varsayılan tüm keyifli "faydaları" geride bırakmayı seçiyor. Sonuç olarak, o kişinin ayrılmak istediği bir yerle ilgili olarak "görevini" yapmaya devam etmesi gerektiği konusunda ısrar etmek artık mantıklı değildir.
Doğal olarak, göç eden erkekleri askere alma taraftarları, bu insanlardan bazılarının geri dönmeyi planladıklarını ve gerçekten kalıcı olarak göç etmediklerini iddia edeceklerdir. Bize bu adamların daha sonra geri dönebilecekleri ve başkalarının askerlik hizmetinden elde ettikleri varsayılan avantajlardan ücretsiz yararlanabilecekleri söylendi. Bu nedenle, bu potansiyel göçmenler, yeniden dönüşte elde edilecek gelecekteki fırsatları karşılamak için şimdiden devlet askerlik hizmetine borçlu kalacaktır. Bu argümana inanmak için öncelikle bu adamların askeri savunma amacıyla vergi ödediği gerçeğini görmezden gelmeliyiz. Ancak bunun da ötesinde, bu argüman, sınır ajanlarının geleceği tahmin edebileceği iddiasına dayanıyor. Daha sonra kimin yeniden girmeye çalışacağını bilmiyorlar. Argüman ayrıca, gelecekte yeniden girişe teşebbüs olasılığının adam kaçırmayı haklı çıkardığı fikrine de dayanıyor.
Diğer savunucular, askere alınan kişinin rejime değil, "topluluğa" hizmet ettiğinde ısrar ederek bu konunun sularını bulandırmaya çalışabilirler. Bu, her topluluğun çıkarlarının-en iyi ihtimalle-devletin çıkarlarıyla örtüştüğünü varsayar. Topluluklara aile üyelerinin iradesinin yerine bir vekil vasiyetinin ikame edilmesiyle en iyi şekilde hizmet edilemez.
Ayrıca, gönüllü askerlerin eksikliğinin rejimin kendisine olan güven eksikliğini gösterdiği de sıklıkla unutulan bir gerçektir. Ukrayna rejimi daha az yozlaşmış ve daha az beceriksiz olsaydı, daha fazla insanın onun için silahlanmaya gönüllü olması tamamen mümkün olurdu. Ukrayna rejiminin tutumunun haklılığı bu kadar açıksa, zorunlu askerliğe hiç gerek yok. Rejime gerçek desteğin olmaması, her zaman bir rejimin yüzleşmesi gereken sert bir gerçektir. Tarih, "insanların kralı gaspçılardan korumak için akın edeceklerini" hayal eden kuruntulu hükümdarlarla doludur. Bu hükümdarların çoğu acı bir şekilde hayal kırıklığına uğradı, çünkü "kendi" kralları tarafından uzun süredir vergilendirilen ve istismar edilen insanların başka öncelikleri olduğu ortaya çıktı. Diğer birçok rejim türü benzer tatsız sürprizlerle karşı karşıya kaldı. Pek çok vatandaşın rejime kendisine değer verdiği kadar değer vermemesi çok iyi olabilir. Bu, iktidardaki politikacılar için çok kötü, ancak böyle bir durum, babaları sokakta kaçırmayı pek haklı çıkarmaz.
Yazar - Ryan McMaken
Çevirmen - xxx
Bu yazı mises.org sitesinin ''Ukraine's Regime Is Now Kidnapping Fathers for Military ''Service'''' adlı yazının çevirisidir.
Ryan McMaken (@ryanmcmaken), Mises Enstitüsü'nde kıdemli bir editördür. Ryan, Colorado Üniversitesi'nden ekonomi alanında lisans derecesine ve kamu politikası ve uluslararası ilişkiler alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. Colorado Eyaleti için bir konut ekonomistiydi. Commie Cowboys: The Bourgeoisie and the Nation-State in the Western Genre kitabının yazarıdır.