Solcular silah yasaklarının silahları ortadan kaldıracağına inanıyor mu?
Ulusal Atıcılık Sporları Vakfı'na göre Amerika'da yaklaşık 5 ila 10 milyon AR-15 tarzı tüfek var. Bu silahları yarın tamamen yasaklarsak, bir anda ortadan kaybolurlar mı? Silah yasası savunucularının söylemleriyle bunu öneriyor gibi görünüyorlar. Ne zaman bir silahlı saldırı haberini duysak, TV, gazeteler ve sosyal medya halkla ilişkiler kampanyaları, AR-15 gibi “saldırı tüfeklerinin” yasaklanması için birlikte iş birliği yapıyor. Bize bu tür yasakları destekleyenlerin masum hayatları kurtarmak için gerekeni yaptığı söyleniyor. Fakat arzu edilen bir nesnenin yukarıdan aşağıya yasaklanması gerçekte pratikte nasıl çalışır? Elimizdeki her vaka örneğine göre, şiddetli ve feci bir şeklide çalışır.
Solcular uyuşturucu yasağının insanlık dışı felaketini anlıyor gibi görünüyor. Esrar yasaları, madde arzusunu durdurmadı. Esrar tedarikçileri hapsetmek, maddeyi bulmayı zorlaştırmadı veya aşırı pahalı hale getirmedi. Aksine, hükümet yasaklarının yarattığı görece tartışmasız pazar alanı sayesinde tekel düzeyinde kar marjlarının keyfini çıkaran şiddetli bir karaborsa açıldı. Neyse ki, Amerikan halkı esrar gibi bir arzu nesnesini yasaklamanın şiddetini yavaş yavaş reddediyor, ancak milyonlarca çocuk şiddet içermeyen seçimler için yaşam boyu ebeveynlerinden ayrılmanın acısını çekmeye devam ediyor. Bugün, uyuşturucu kontrol yasalarının yarattığı karşılıklı şiddetin bulaşıcı büyüleriyle boğuşan topluluklarda aileler ıstırap çekiyor.
Öyleyse neden birçok kişi AR-15'lerin yasaklanmasının arz ve talep yasasının gerçekliğine meydan okuyacağına inanıyor? Bazıları, vatandaşların tazminat için silahlarını teslim etmeleri için hükümet geri alım programları önerdi. Ancak, bu yalnızca katılmak isteyenler için işe yarayacaktır. Diğerleri için, AR-15'lerin yasaklanması hem polis hem de barışçıl vatandaşlar için yalnızca daha tehlikeli, gereksiz durumlar yaratacaktır. Yalnız kurtların bir AR-15 satın almasını engellemek şöyle dursun, silah yasakları sadece namlunun hedef aldığı çocuklara zarar verecektir. Royal Wilson gibi.
Royal Wilson, Chicago'da yaşayan 8 yaşında bir Afrikalı Amerikalı çocuktur. Kendisi uyurken, şehrinin silah yasalarının kurbanı oldu. Aniden, yanıp sönen ışıklar ve bir korna sesiyle uyandı. Royal ve diğer genç kardeşler de dahil olmak üzere ailesi, evlerine giren saldırı tüfekleriyle donanmış 31 polis memuruyla karşı karşıya kaldı. Memurlar, evde bir saldırı tüfeği olduğuna dair bir ihbara dayanarak arama emri çıkardılar. Royal Wilson'ın o gün hak ettiği tek silah kontrolü, şiddet içermeyen bir arama için evine erişimi olan hükümet silahları üzerinde ki kontrolü oldu. Ya Royal ya da büyükannesi kaosta yanlış bir hamle yaptıysa ve düzinelerce subaydan birini onları bir tehdit sanması için tetiklediyse? Ya silah sanılan bir oyuncakla oynuyorsa? AR-15 yasaklarının savunucuları, taarruz tüfeklerine karşı yasayı uygulamakla görevlendirilen ajanlar tarafından işaret edilen taarruz tüfeklerine gelince neredeler?
Statükonun bazı alaycı savunucuları, bu soruları yalnızca ırk merkezli bir soruya yönlendirmeye çalışacaklar. 8 yaşındaki bedeni 37 derecelik dondurucu yağmurda bir buçuk saat boyunca evinin önünde kelepçeli bir şekilde dururken diğerleri, Royal ve ailesinin o gün Chicago'da karşılaştığı aşırı güce odaklanacaktır. Belki de bu durumda ırksal önyargı bir rol oynamıştır. Bu yazarın bilmesi gereken yeterli bilgi ortalıkta yok. Ancak bu tek çıkarımsa, o zaman silah yasalarının doğasında var olan Wilsons'ın insanlığına karşı şiddet eylemi dokunulmadan kalır.
Royal Wilson ve ailesi, bir saldırı tüfeğine sahip olduğu iddia edilen kurbansız eylem için hükümetin saldırı tüfekleri tarafından terörize edildi. Ajanlar evi tamamen aradıktan sonra, herhangi bir ateşli silah bulamadılar. Ama eve hasar verildi. Temsilciler, seçmenlerin talep ettiği başka bir kötü yasayı uyguluyorlardı. İşgüzarların neden silah sahibi ailelere karşı polisi tehlikeli durumlara gönderme hakkı var? Ya bir aile, uyuşturucu savaşının harap ettiği Chicago'nun tahribatından kendilerini korumak için bir AR-15'e sahip olmak isterse?
Çocukların suratına devletin uzun namlulu silahlarını doğrultarak evde uzun namlulu silahlar arayan ajanlar başlı başına ahlaksızlıktır, ajanların tabancayla bunu yapmaları da bir şeyi değiştirmezdi. AR15 sahibi olmak kimseyi mağdur etmez ama AR15 sahibi olan bir aileye karşı yasalar dayatmak onları mağdur eder.
Silah yasağı savunucuları kendi amacına ulaşırsa, AR-15 gibi silahlar ortadan kaybolmaz. Şiddet çetelerinin yeni bir nakit pazarı olur. Psikolojik olarak rahatsız olan silah kullanıcıları, tercih ettikleri silahı, yasaklanmış uyuşturucuları buldukları gibi yerel karaborsa kanallarından bulabileceklerdir.
Hükümetler dahil herkes silahlarını eritse dünya daha iyi bir yer olurdu. Gerçekte, ayaklarımızı yere vurup “Yasakla!” diye bağırdığımızda silahlar kaybolmaz. Bunlar çetelerin silahlı adamlara satması için kârlı ürünler haline gelirler. Bu arada, Wilson'lar gibi masum aileler, hükümetlerin arzu nesnelerini yasaklama yeteneğine sahip olduğu aptalca efsanesinden zarar görüyor.
Yazar - David Gornoski
Çevirmen - xxx
Bu yazı mises.org sitesinin ''Gun Laws Create Gun Violence'' adlı yazının çevirisidir.
Image source: Getty
