Küba, halkını bastırmak için terör ve propaganda kullanan bir diktatörlüktür. Vatandaşlarını hapsediyor, en temel insan haklarından mahrum bırakıyor, susturuyor ve aileleri gasp ve tehditlerle karşı karşıya getiriyor. Rejimin sürekli yasadışı gözaltı uygulamaları, siyasi muhaliflerin kişisel yıkımı ve temel hakların sınırlandırılmasının herhangi bir abluka veya ambargo ile ilgisi yok, totaliter komünist diktatörlükle ilgisi var.
Küba diktatörlüğünü aklayan tüm propaganda iki yalana dayanıyor: var olmayan “abluka” ve iddia edilen mükemmel “halk sağlığı”.
Küba sadece bir ablukadan zarar görüyor: halkına karşı gıda, ilaç, internet kullanımı ve seyahat özgürlüğünü sınırlayan diktatörlüğün ablukası. Kanıtları bu hafta rejimin gıda ve ilaç ithalatı üzerindeki kısıtlamayı “geçici olarak kaldırdığında” gördük.
Sözde mükemmel Küba kamu hizmetleri yalanını ortadan kaldırmak kolaydır. Bunu görmek için Küba'ya gitmeniz yeterli.
Rejimin bu kadar reklamını yaptığı sağlık sistemi, sadece zengin yabancılara ve rejim liderlerine kaliteli hizmet sunan başarısız ve harap bir sistemdir. Küba, Havana'da bana söyledikleri gibi, “dünyanın en pahalı ücretsiz sağlık hizmetinden” muzdariptir.
Sağlık hizmetlerinin kalitesi efsanesi birkaç kez çürütülmüştür. STK Archivo Cuba'dan (Küba Arşivi) María Werlau, “Küba'daki sağlık hizmetleri sıradan vatandaşlar için korkunç. Egemen seçkinlerin ve ABD doları ile ödeme yapan yabancıların lehinde bir apartheid var” ve “Küba sağlık sisteminin şeffaflıktan ve kapasiteden yoksun olduğu” gösterildi. Sağlık politikaları iyi sonuç vermediği gibi hastaların temel haklarını da sınırlamaktadır; "Takip edilecek bir model değildir."
Küba'ya seyahat eden herkes, bazılarının UNICEF'in gösterdiğini söylediği ve sık sık tekrarlanan “çocuk yetersiz beslenmesinin” bir yalan olduğunu ve nüfusu elinde tutmak için hâlâ karneleri ve sefaleti araç olarak kullanan bir rejimi maskelediğini görebilir.
Ancak UNICEF, Küba'nın çocukların yetersiz beslenmesine son verdiğini hiçbir zaman belirtmedi, ancak örneğin Kosta Rika ve Şili tarafından kırılan ve yüzde 1'e ulaşan bir rekor olan “zayıf çocukların insidansı yüzde 4'e düştü”. Çocuk ve Anne Beslenmesinde İlerlemenin İzlenmesi: Hayatta Kalma ve Gelişim Önceliği (UNICEF, Kasım 2009, s. 102 ve devamı), diğer ülkelerin Küba'dan önemli ölçüde nasıl daha iyi performans gösterdiğini açıkça göstermektedir.
Bebek ölümlerine ilişkin gerçek veriler, araştırmalara göre (örneğin, Roberto M. Gonzalez'in yazdığı “Küba'da Bebek Ölümlülüğü: Efsane ve Gerçek”) Şili veya Kosta Rika gibi ülkelerdeki resmi rakamın iki katı ve çok daha kötü.
Abluka efsanesi daha da komik. Olmayan abluka, diktatörlüğü aklamak için bahane olarak hizmet eden bir yalandır.
Küba'nın GSYİH üzerinden uluslararası ticareti, örneğin Brezilya'nın yüzde 32'si ile karşılaştırıldığında, 2020'de GSYİH'nın yüzde 27'siydi. İhracat oranı, Brezilya'daki yüzde 16'ya kıyasla GSYİH'nın yüzde 14,5'i (Dünya Bankası verileri).
Amerika Birleşik Devletleri, ithalatın yüzde 3'ü ile Küba'nın dokuzuncu en büyük ticaret ortağıdır. Küba'nın doksandan fazla ülkeyle yirmi yediden fazla ikili anlaşması var: Kanada (yüzde 22), Çin (yüzde 21), Venezuela (yüzde 13), İspanya (yüzde 11), Hollanda (yüzde 7), Almanya, Belçika, İsviçre, Kıbrıs (her biri yüzde 2) ve Fransa (yüzde 1) (Küba İstatistik Ofisi, 2020 ed.).
ABD'den Küba'ya gıda ve tarım ürünleri ihracatı Mart 2021'de yıllık yüzde 54,3 artışla yüzde 74,7 arttı (Küba Ticareti).
Küba, 2020'de Venezüella'dan (işlenmemiş maliyetle veya ücretsiz), Çin, İspanya, Rusya, Meksika, İtalya, Arjantin, Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya'dan ithal etti.
Küba'nın sahip olduğu tek şey, diktatörlük rejiminin askeri amaçlarla kullandığı eşyalara ambargo uygulamak.
Solun ambargo hakkında gizlediği şey: Ambargo, 1958'de Batista rejimiyle birlikte silah satışını sınırlamak için uygulandı. ABD'nin Küba'ya yaptığı 1960 ambargosu gıda veya ilacı içermiyordu. 2000 yılından bu yana ne gıdada ne de ilaçta ABD ihracatına herhangi bir ambargo uygulanmadı.
2001'den beri doksandan fazla Kuzey Amerikalı çokuluslu şirket Küba'ya ihracat yaptı. 2014'ten beri altmış Kuzey Amerika şirketi doğrudan Küba'da faaliyet gösteriyor (Küba Ticaret Ekonomik Konseyi)
Dışişleri Bakanlığı'na göre Küba, ABD'ye 14.9 milyon dolar değerinde mal ihraç etti ve 2020'de 176.8 milyon dolar ithal etti. Çin'e yapılan ithalat ve ihracat da özellikle önemlidir.
ABD Dışişleri Bakanlığı'na göre, 2018'de 220,5 milyon dolar değerindeki ihracatıyla Küba'nın en büyük gıda ve tarım ürünleri tedarikçisi Amerika Birleşik Devletleridir(2018'de toplam değeri 275,9 milyon dolar olan tıbbi ürünlerde dahil olmak üzere). 2017'de 3,5 milyar dolar olduğu tahmin edilen ABD'den gelen havaleler, diktatörlüğün en büyük döviz kaynağı.
Küba'yı yok eden komünizmdir. Yıkıcı ve savurgan bir diktatörlük rejimidir.
Castro rejimi, sübvansiyonları israf etmek için bir makinedir. 1960 ve 1990 yılları arasında Sovyetler Birliği'nden altı Marshall Planına eşdeğer yardım tüketti ve büyüme modelini iyileştiremedi veya üretkenliği artırmak için büyük sübvansiyonlardan yararlanamadı. 1960 ve 1990 yılları arasında Küba, Sovyetler Birliği'nden diğer sosyalist ülkelerden aldığı parayı saymazsak 65 milyar dolardan fazla aldı.
Küba diktatörlüğü ayrıca Çin, Rusya ve Venezuela'dan gelen sübvansiyonları ve yardımları da israf etti.
Küba tıp programı için Misión Barrio Adentro, tek başına Havana diktatörlüğü on altı yılda 120 milyar dolar aldı; bu resmi rakam 2019'da Nicolás Maduro tarafından açıklandı ve Venezuela'daki Küba misyonlarının başkanı Julio García tarafından onaylandı.
Küba, diğer konseptler, başka görevler, enerji santralleri satışı, gıda ithalatında üçgenleme ve hatta milyonlarca ampul satışı için Venezüella'dan daha fazla para aldı.
Son on sekiz yılda Çin, ticaret ortaklarına bağışladığı toplam borcun neredeyse yarısı olan Küba'ya olan yaklaşık 5 milyar dolarlık borcu bağışladı. Elbette, Küba diktatörlük rejiminin sürekli temerrüde düşmesi nedeniyle Çin ile ticaret azaldı.
Rusya, Küba'ya milyarlarca dolar bağışladı, örneğin Dünya Gıda Programı'nın (WFP) temsili ve Rusya ile sözleşmeli borcun yüzde 90'ının silinmesi (2014) yoluyla bağışlarla, yaklaşık 25.8 milyar dolar.
Forbes'a göre, yalnızca 2011 ve 2014 yılları arasında Meksika, Japonya, Çin ve Rusya birlikte Küba diktatörlüğünü 40 milyar dolarlık borçtan muaf tuttular ki bu da Küba'nın mevcut GSYİH'sının yüzde 50'sine denk geliyor.
2015 yılında Paris Kulübü alacaklıları da 8,5 milyar dolarlık ödenmemiş borcu iptal etti.
Küba diktatörlüğü her zaman aynı şeyi yapar: ödünç alır, parayı çarçur eder, nüfusu yoksullaştırır ve taahhütlerini yerine getirmez. Sonra da var olmayan bir “abluka”dan şikayet eder.
Bağışları, borç iptalini ve mali desteği de eklersek, Rusya, Çin, Venezuela ve Küba'nın başlıca ticaret ortakları, Küba diktatörlüğüne son on altı yılda 200 milyar doları aşan mali yardım ve bağışlar yapmışlardır.
Tüm bunlara rağmen ve Venezuela kadar yıkıcı bir para politikasıyla, aldığı rezervleri çarçur ederken değersiz ve talepsiz Küba pesosunu basan Reuters'e göre 2021'de enflasyon yüzde 500'e ulaşacak.
Küba diktatörlüğü bu kadar parayı ne yaptı? Küba halkını sefalete mahkûm ederken bir yandan da onu dağıttı.
Küba, bağımsız olarak hesaplandığında yüzde 50'ye ulaşan bir yoksulluk düzeyine sahip. ONEI'den (Oficina Nacional de Estadísticas e Información) alınan rakamlara göre, çalışma çağındaki nüfusun yüzde 35,6'sı işsiz veya eksik istihdam ediliyor. Parasal ve ekonomik felaket, Küba'nın İnsani Gelişme Endeksi konumunu dünya ülkeleri arasında yetmiş üçten son sıralara düşürecektir.
Küba'yı yok eden nedir? Komünizm, var olmayan abluka değil.
Yazar - Daniel Lacalle
Çevirmen - xxx
Bu yazı mises.org sitesinin ''Cuba: The Dictatorship and the "Blockade" Lie'' adlı yazının çevirisidir.

Bình luận