05/19/2015 - Randall G. Holcombe
Hükümetin genişletilmiş rolünün çağdaş destekçileri, kendilerini liberal olarak adlandırmaktan uzaklaştırarak, kendilerini İlerici olarak adlandırmaya doğru ilerliyorlar, bu nedenle İlerlemecilik ideolojisinin neyi gerektirdiğini düşünmemiz gerekir.
İlerlemecilik 1800'lerin sonlarında hükümetin rolünü genişletmeyi savunan bir siyasi hareket olarak başladı. İlerici dönemden önce, Amerikalılar hükümetin rolünü bireysel hakları korumak olarak görüyorlardı. İlerici ideoloji, hükümetin uygun rolünün, insanların ekonomik refahını gözetmeyi de içerecek şekilde bireysel hakları korumanın ötesine geçmesi gerektiğini savundu.
İlerlemecilik, hükümetin bazılarından alıp diğerlerine verme gücünü kullanmak için açıkça tasarlanmıştır. İlk günlerinde, İlericiler, daha az ekonomik güce sahip olanları sömürmelerini önlemek için, devletin Rockefeller ve Vanderbilt gibi insanların ekonomik gücünde hüküm sürmesini tasavvur ettiler. Bu öngörü bile, İlerlemeciliğin amacının, diğerlerinin yararına bazılarına maliyet empoze etmek olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.
İlerici ideoloji artık siyasi sisteme sağlam bir şekilde yerleşmiş durumda ve herkes hükümetin rutin olarak bazılarından alıp diğerlerine verdiğini kabul ediyor. Hükümetimiz şu anda bu şekilde çalıştığı için, İlerlemecilik, insanları bu transferlerin alıcı tarafında olabilme şanslarını artırmak için siyasete girmeye teşvik ediyor.
Bu arada, bazılarının ekonomik güçlerini başkalarını sömürmek için kullanabilecekleri fikri de rafa kaldırıldı. İlericiler bunun olabileceğini düşünmediğinden değil; Bu, İlerici transfer devletinin, başkaları tarafından zarar görüp görmediğine veya istismar edilip edilmediğine bakılmaksızın, herhangi biri tarafından yapılan iddiaları tanımasıdır.
Refah programları, vergi mükellefleri tarafından sömürüldükleri için, alıcıların transferleri hak edip etmediğini düşünmeden, faydaları mükelleflerden alıcılara aktarır. Merhametli olan budur. Ancak yoksullar kadar zenginler de İlerici hükümeti bir ekonomik destek kaynağı olarak görüyorlar. Dev şirketler sübvansiyonlar, vergi indirimleri ve düzenleyici koruma alıyor olsa da, İlerlemecilik doğduğunda ana fikri onlara değil onlardan transfer etmekti. İlerlemecilik, adam kayırmacılığına yol açar.
İlerlemecilik fikri, hükümetin rolünü hem insanların haklarını korumaya hem de ekonomik refahlarını gözetmeyi genişletmek iken, İlerlemeciliğin gerçek sonucu, bazılarına maliyetler yükleyerek diğerlerine ekonomik faydalar sağladığı için, insanların haklarını korumaktan ziyade haklarını ihlal etmesi olmuştur. İlerici düzenlemeler, insanların seçim özgürlüğünü sınırlar ve vergi ve transfer politikaları, bazılarının mülkiyetini diğerlerinin yararına alır.
İnsanların ekonomik refahını gözetmek gibi kulağa hoş gelen gündemine rağmen, İlerlemeciliğin politik felsefesi, başkalarına ekonomik fayda sağlamak için insanların haklarını ihlal eden bir hükümeti haklı çıkarır.
Yazar - Randall G. Holcombe
Çevirmen - Utku Aslanoglu
Bu yazı mises.org sitesinin ''Progressivism'' adlı yazının çevirisidir.
