Veri görselleştirme harika bir şey. Yalnızca ham verilerde görünmeyen önemli eğilimleri anlamamıza yardımcı olur. Veri analistleri, prolockdown, militan maske takan kalabalığın en yaygın kabul gören, temelsiz sloganlarından ikisini çürüten veri görselleştirmelerinin sağlanmasında her zamankinden daha fazla etkili oldu: "Karantina hayat kurtarır" ve "Lanet maskeyi tak." Veriler, maske yetkilerinin ve karantinaların covid-19'un yayılmasını durdurmadaki etkinliği hakkında şaşırtıcı derecede net bir hikaye anlatıyor: her ikisi de boşuna ve ikincisi ölümcül.
''Karantina Hayat Kurtarır''
Karantinaların hayat kurtarmada uzaktan bile etkili olduğunu gösteren herhangi bir tarihsel veya bilimsel emsal olmadan, valiler hızla bir şeyler yapmak, yayılmayı yavaşlatmak için herhangi bir şey yapmak amacıyla ekonomilerini tek başına kapattılar. Bu emirleri ahlaki veya faydacı gerekçelerle sorgulamak, kısa sürede "bilimi sorgulamak" haline geldi, karantinaların etkinliğini doğrulayan herhangi bir kanıtın var olduğu varsayımı için son derece garip bir slogan oldu. Ancak birkaç aylık kapanmadan sonra, ilk olarak bir bölgenin ne kadar kısa sürede kapandığıyla o bölgenin ölü sayısı arasında hiçbir bağlantı olmadığı ortaya çıktı:
Aşırı derecede düşük R2 değeri, hızlı bir şekilde karantinanın açıkça önemli olmadığını gösteriyor, peki ya genel olarak karantina? Kuşkusuz en katı karantinalar daha fazla hayat kurtarır, değil mi?
Bilim, karantina etkinliğine karar verdiyse, bu grafik açıkça aşağıya doğru eğimli olmalı ve bu da daha sıkı karantinanın vakaları hafifletmede daha etkili olduğunu göstermelidir. Böyle bir eğilim yok. İşte PANDA'nın izniyle, bir ülkenin karantina sıkılığını milyon başına ölü sayısı ile karşılaştıran popülasyona göre ayarlanmış bir görselleştirme.
Yine, eğer karantina bilimi gerçekten yerleşmişse, bu grafiğin sağ yarısı neredeyse tamamen siyah ve kırmızı çubuklardan oluşmalı - "sert" ila "aşırı" karantina sıkılığına sahip ülkeler - sol yarısı neredeyse tamamen mor ve yeşil çubuklardan oluşmalıdır - "normal" ile "hafif" arasında karantina sıklığı olan ülkeler. Böyle bir korelasyon görmüyoruz ve yukarıdaki tabloların hiçbirinde korelasyon eksikliğine işaret etmek sizi ana akım medya ve onların tercih ettiği sağlık uzmanları tarafından anatematikleştirecektir.
''Karantinanın Maliyetleri''
Hastalığın hafifletilmesinde sadece karantinaların hiçbir rolü olmadı, aynı zamanda ölümcül maliyetleri de beraberinde geldi. Halk sağlığı kararlarını bildiren prolockdown sağlık görevlilerinin, küresel tedarik zincirlerini bozmanın ve yüz milyonlarca insanı evlerinde kapalı kalmaya zorlamanın potansiyel maliyetlerini karşılayacağını düşünürdünüz. Önemi yok. Dünyanın dört bir yanındaki uluslar bir virüsle "savaş" halindeyken, hemen harekete geçmek tek seçenektir. Sonuçlara lanet olsun.
Aşağıda, kapanmaların en endişe verici maliyetlerinden bazıları, sosyal medyada dolaşan çok sayıda anekdot hüzünlü hikayeler tarafından neredeyse gölgede bırakılan maliyetler. Kuruluş medyası ve halk sağlığı görevlileri, kısa vadeli ekonomik düşünceyi ve kendini iyi hissetme politikalarını her şeyden önce yükselten bir saplantı olan "vakalara" tekdüze saplantıları nedeniyle bu potansiyel sonuçların ötesine geçmeye mahkum edildi.
New York Times, yaklaşık 1 milyon aşırı sıtma ve HIV ölümünün yanı sıra 1,4 milyon fazla tüberküloz ölümü öngörüyor.
BM, küresel gıda tedarik zincirlerinin tıkanması nedeniyle 130 milyon kadar insanın açlıktan ölme riski altında olacağını tahmin ediyor.
CDC, on aylık bir dönemde covid-19'a atfedilebilen, önceki yıllara göre yüzde 26,5'lik bir artışla, 200.000'in biraz altında fazla ölüm bildirdi; bu ölümlerin çoğu 25-44 yaşındakileri etkiledi.
UNICEF, altı aylık bir dönemde 1,2 milyondan fazla çocuk ölümü (5 yaş ve altı) öngördü
Associate Press, virüse bağlı açlığı, salgının ilk yılında ayda 10.000 çocuk ölümüyle ilişkilendirdi
CDC, Haziran ayında bir haftalık bir anket yaptı ve 18-24 yaş arasındaki genç yetişkinlerin yüzde 25'inin pandemi nedeniyle intiharı düşündüğünü tespit etti.
CBS, 75.000 aşırı çaresizlik potansiyelini gösteren bir çalışmadan alıntı yaptı: uyuşturucu ve alkol kötüye kullanımı veya intihar nedeniyle ölümler
Bir CDC raporu, üç aylık bir süre içinde 12 ile 17 yaşları arasındaki çocuklar için ruh sağlığı ile ilgili acil servis ziyaretlerinde yüzde 31'lik bir artış olduğunu ortaya koydu.
The Atlantic bile, düşük ve orta gelirli ülkelerdeki insanlardan evde kalmalarını istemenin, çoğu durumda açlıktan ölmelerini istemek olduğunu kabul ediyor. Maliyetlerini bilerek karantinaların hayat kurtardığı iddiasını haklı göstermenin hiçbir yolu yoktur. Karantinaların fiziksel, zihinsel ve sosyal sağlık sonuçlarına dair Collateral Global ve thepriceofpanic.com adreslerinde daha fazlası bulunabilir.
"Lanet Maskeyi Tak."
Geçtiğimiz Çarşamba günü Ohio valisi Mike DeWine, maske takmanın önemi hakkında uzun bir Twitter konuşması yaptı. Pek çok yorum arasında, artık "maske takmanın bu virüsü yavaşlatmanın başlıca yolu olduğunu" bildiğimizi tweetledi. Belirli bir politikayı zorladığı düşünüldüğünde, gerçekten söylemek istediği şey, maskenin zorunlu olarak yayılmayı yavaşlatmasıdır. Ancak veriler, durumun böyle olmadığını öne sürüyor:
Bu çizelgeler boş bırakılsaydı, maske görevini grafiğe doğru şekilde sabitleyemezdiniz. Maskeler hastalığın hafifletilmesinde böylesine önemli bir rol oynuyorsa, o zaman bu çizelgeler daha çok burada, burada, burada ve burada bulunmalı. Bu görselleştirmeler bir şey gösteriyor gibi görünüyorsa, o da virüsün, politikacıların onu kontrol etme konusundaki başarısız girişimlerine bakılmaksızın yoluna devam ediyor olmasıdır.
"Vakalar" Üzerine Kısa Bir Not"
Bu şüphesiz vaka kaynaklı bir salgın olmuştur. Karantinalar, halk sağlığı emirleri ve toplumsal panik, vaka sayımının yanında gelgitler yaşıyor. Bu paniğin tamamı olmasa da çoğu, covid-19 "vakalarını" tanımlamak için kullanılan son derece hassas PCR (polimeraz zincir reaksiyonu) testlerine atfedilebilir. Pozitif PCR testlerinin büyük çoğunluğunun inert genetik materyali, aslında hiç kimse için tehdit oluşturmayan "ölü" virüs parçalarını tespit ettiği göz önüne alındığında, "vakalar" etrafındaki alıntılar garanti edilmektedir. Yeni bir New York Times makalesi, PCR duyarlılığı sorununu güzel bir şekilde özetliyor.
New York eyalet laboratuvarı Wadsworth Center'daki yetkililerin C.T. The Times'ın isteği üzerine işledikleri ve sayılarını analiz ettikleri testlerden elde edilen değerler. Temmuz ayında laboratuvar, 40 döngü eşiğine göre 872 pozitif test belirledi. 35'lik bir sınırlama ile, bu testlerin yaklaşık yüzde 43'ü artık pozitif olarak nitelendirilemez. Döngüler 30 döngü ile sınırlı olsaydı, yaklaşık yüzde 63'ü artık pozitif olarak değerlendirilmezdi. Massachusetts'te, Temmuz ayında 40 döngü eşiği ile pozitif test yapan kişilerin yüzde 85 ila 90'ı, eşik 30 döngü olsaydı, negatif kabul edilirdi.
Aynı makalede, California Üniversitesi'nden virolog Juliet Morrison, 35 döngüden fazla çalışan herhangi bir PCR testinin çok hassas olduğunu ve Harvard epidemiyoloğu Michael Mina'nın 30 veya daha düşük bir döngü sayısı eşiği bile önerdiğini söyledi! Aynı New York Times makalesi, CDC’nin kendi hesaplamalarına da işaret ediyordu, bu da "33 döngü eşiğinin üzerindeki bir örnekte herhangi bir canlı virüsü tespit etmenin son derece zor olduğunu" öne sürüyor.
Ultrasensitif PCR testi yapay olarak yüksek "vaka" sayımına yol açar, bu da yapay olarak yüksek sayıda covid-19 hastaneye yatış anlamına gelir şişirilmiş covid hastaneye yatış sayılarının mükemmel bir analizi burada bulunabilir. Sadece PCR testlerinin duyarlılığını gerçekçi seviyelere düşürmek, covid dogmata'yı parçalayacak ve bu temelsiz paniği neredeyse anında sona erdirecektir. Şaşırtıcı bir şekilde, bu şişirilmiş sayılara rağmen, Amerika Birleşik Devletleri hastane kullanım oranları, Rhode Island ve Washington, D.C. dışındaki tüm bölgelerde yüzde 80'in altında kalıyor. Bazı bölgelerde, bu önceki yıllara göre bir iyileşmeyi temsil ediyor.
''Normal Hayata Dönüş''
Veriler konuştu ve normal hayata dönüş için çok geciktik, yabancıların yüzsüz patojenler olduğu ve toplantıların on kişiyle sınırlı olduğu distopik bir "yeni normal" değil. Dünyanın, Şükran Günü'nden önce şu tweet'i atan New York belediye meclisi üyesi Joe Borelli gibi daha fazla "bilim karşıtı" kişilere umutsuzca ihtiyacı var:
Elbette bu, "Virüsün tarafını tutuyorsun!" gibi çileden çıkan yanıtlara yol açtı. Bu, kuruluşun kendi insanlığını arzulayan veya refleks olarak "uzman otoritesine" boyun eğmeyen herkesi çürütmesini aşağı yukarı özetliyor.
İnsanlar, tek amacı beslenmek, susuz kalmamak, işe gitmek ve bir dizüstü bilgisayar ekranında hayatı deneyimlemek olan tutkusuz biyolojik varlıklardan daha fazlasıdır. Devlet, karantinaların ve medyanın neden olduğu korku taciziyle hayatı yaşamaya değer kılan her şeyi yok etti: müzikaller, konserler, bayramlar, profesyonel spor etkinlikleri, aile toplantıları ve kutlamaları, eğlence amaçlı seyahat, dini ibadet, komedi gösterileri, sanat festivaller ve çok daha fazlası. Bunlar teknik olarak hala var, ancak yalnızca Platon'un mağarasında gölgeler olarak var.
Yazar - Anthony Rozmajzl
Bu yazı mises.org sitesinin ''There's Still No Evidence that Either Lockdowns or Masks Are "Game Changers" adlı yazının çevirisidir.
